Stagnatie

Daar zijn we weer. Je zou toch denken dat in een leven als het mijne er altijd wel iets te melden zou zijn maar verdomme... Het is nog steeds dezelfde shit als een week of wat geleden.

Ok, lindorff is betaalt door Nicky, en de vuilniszak situatie is opgelost. (paar keer rijden naar slingerweg en poof... weg zakken.) ik denk dat ik dit eigenlijk makkelijker vind dan dat hele container gedoe zeg. Gewoon die zak achterin de auto, en daar in de container flikkeren.

Ok milieu technisch misschien niet echt groen... maar liever dat dan dat het groen me container uitgroeit. Kom op ik heb me hele leven niks aan huishoudachtige dingen hoeven doen. Nu moet ik in me eentje een huishouden met een klein kind draaiende houden, en schoon. Ik vind dat ik het rete-goed doe! Het huisje is vrij schoon, Arendje is altijd schoon en heeft altijd schone kleren... Hij eet prima, speelt en is gelukkig.

Dat Papa dan de vuilnis in vuilniszakken doet en die met de auto langs de milieu straat brengt vind ik dan niet onoverkomelijk. Ook dat Papa zichzelf wel eens vergeet te verzorgen is ook niet dodelijk. Goed, de geur soms wel, maar ja.

Ik zal morgen toch eens gaan zorgen dat Arendje een paar uur per week naar school kan. Of ja, kinderspeel dinges.. Pre-school... whatever. En we gaan morgen een hamburgertje eten op het perron op 't station. Die oogjes van em als hij een trein van dichtbij ziet... priceless!!

Het project dat het huisje is waar we wonen begint ook al vorm te krijgen. Ik heb nog een kastje of 2 nodig voor de slaapkamers, en ik wil Arendjes kamer nog eens voorzien van een kleurtje en wat Nac dingetjes maar verder ben ik eigenlijk erg tevreden. Ja, ik ben snel tevreden. Maar wat zou ik nog meer moeten willen dan? Ok de tuin mag nog worden aangepakt. Dat is ook in the works. Er staat nu zelfs een glijbaan voor Arendje!!!!

Maar de issues blijven issues. Ik heb nog steeds geen werk. Zou begin van de week gebeld worden door een bedrijf maar nog niks gehoord. Nieuwe sollicitaties de deur uitgedaan maar het is tegenwoordig denk ik normaal om gewoon niet te reageren op een ontvangen sollicitatie.

Op zich niet erg. Als ik ergens depri van word is het wel zo'n afwijzings mailtje. Bah..
Maar ook financieel houd het niet over. Ik zit zelfs nu in de situatie dat ik niet kan kiezen welke rekeningen wel en welke niet te betalen. Ik moet ook nog aan de belasting dienst eens gaan vragen hoe of wat. Ik moet accepteren dat het wel eens langer kan gaan duren deze situatie. Dus zal ik ook voor de lange termijn moeten regelen dat mijn financien verbeteren. Welke toeslag krijg ik niet die ik wel moet krijgen. Wat kan me worden kwijtgescholden en dat soort ellende.

Donderdag komt iemand van het consultatie bureau en ik denk dan toch dat ik zo'n maatschappelijk werk pief ga laten langskomen of zo eens in de week. Die weten meestal wel wat waar door wie hoe moet worden aangevraagd. Ook voor Arendje weten die wat waar wanneer en shit. Ik zou ook wel eens willen weten wanneer ik Arendje voor een school moet aanmelden en hoe dat betaald moet gaan worden.... Zorgen... De scheiding is ook nog steeeeds niet rond. Fuck daar wordt ik echt sjaggerijnig van.

Maar ja, tijd om te gaan slapen. Morgen de was afmaken. Helemaal af. Dood maak ik die was. Echt...

:D